Пайвасти қум

Хусусиятҳо: Қиёрҳои қумоба одатан аз маводи пойдорҳои баландсифати алюминии баланд сохта шудаанд ва барои таъмини пайвасти зич ва бехатар истифода мешаванд. Онҳо тарҳрезӣ шудаанд, ки ба қувваҳои эрозияи расонаҳои абрешим муқобилат кунанд, ки иҷрои дарозмуддат дар муҳити амалкунандаи олами шадидро таъмин кунанд. Ҳамсарон дар як қатор андозаҳо мавҷуданд, ки барои ҷойгир кардани диаметри гуногун ва онҳо бо дорандаҳои гуногуни сопло ва мошинҳои таркиш мувофиқанд.

Яке аз хусусиятҳои калидии ҳамлаҳои қуми қасдан мебошад, ки имкон медиҳад, ки замима зуд ва аблаҳии шинадҳои таркишро дошта бошанд. Ин хусусият самаранокии амалиёти таркиширо афзун менамояд, ки тағирёбии зудро фаъол мекунад ва ба камол расонидани вақти ниҳоӣ мусоидат мекунад. Ғайр аз он, баъзе ҷоҳил механизмҳои бастани бехатариро барои пешгирии вайроншавии тасодуфӣ ҳангоми истифода амнияти таҷҳизот ва кадрҳоро таъмин мекунанд.

Ариза: Ҳамлаҳои қуллаи рег дар соҳаҳои мухталиф ба таври васеъ дар соҳаҳои мухталиф ва барномаҳои истифодашудаи истифодаи усулҳои таркандаи абрешим истифода мешаванд. Онҳо одатан дар равандҳои омодасозии рӯизаминӣ, ба монанди тоза кардани ранг, занг ва тағйироти аз сатҳи металлӣ, инчунин дар тозакунӣ ва дағалона барои пӯшонидани барномаҳо ва рангкунӣ истифода мешаванд. Соҳаҳо, ки ба таркиши абрешим, ба монанди кишти қавӣ, сохтмон, истеҳсолот ва барқарорсозӣ ба таври сахт такя мекунанд, аз истифодаи ҳамлаҳои қубур барои нигоҳ доштани амалиётҳои муассир ва боэътимоди таркиш ба таври шадид баҳра мебаранд.

Афзалиятҳо: Сохтмони дарозмуддати онҳо ва муқовимати либоси абрнамоӣ, ки як зиндагии дарозмуддатро таъмин, кам кардани басомади иваз ва нигоҳдорӣ коҳиш медиҳад. Хусусияти зуд-зуд бо андозаи гуногуни блокҳои гуногун тағйирпазирӣ ва осонии истифодабарӣ, ҳамгироии пинҳонӣ ба системаҳои тарканда мебошад. Гузашта аз ин, хусусиятҳои бехатарии баъзе ҷуфти баъзе ҳамлаҳо ба муҳити кории бесарусомии бесарусомонӣ мусоидат мекунанд, ки мусоидат ба амнияти амалиётӣ ва пешгирии садамаҳои эҳтимолӣ.

Хулоса, ҳамсарҳои қумбада дар мусоидат ба амалиёти тозагӣ ва боэътимод нақши муҳим доранд. Тарҳрезии мустаҳками онҳо, қобилияти пайвасткунии зуд ва мутобиқат, бо таҷҳизоти гуногуни тарканда, онҳоро барои ноил шудан ба нишондиҳандаҳои оптималӣ дар замимаҳои қумкунӣ ҷузъҳои муҳимро анҷом медиҳанд. Бо пешниҳоди субъективӣ, қулай ва бехатарӣ, қаллобҳои қумин ба самаранокии ҳосилнокӣ ва самаранокии амалиётӣ дар соҳаҳо мусоидат мекунанд, ки ба техникаҳои таркишии абзор такя мекунанд.